Wiewiórki i ich okres godowy oraz potomstwo

W styczniu zaczyna się okres godowy wiewiórek. Samica jest płodna przez 1-2 dni w ciągu cyklu. Kiedy znajduje się w rui, sygnalizuje swoją obecność pozostawiając ślady w moczu i wydzielin pochwowych na swym terytorium. Wielu samców może wówczas współzawodniczyć ze sobą, a nawet walczyć. Z reguły najsilniejszy zdobywa względy samicy. Krąży wówczas wokół niej i rzuca się w długie pościgi po gałęziach. W trakcie biegu i bardzo widowiskowych skoków wydaje charakterystyczne okrzyki. Pod koniec zalotów samica akceptuje obecność samca i może nastąpić kopulacja. Samiec może dzień lub dwa dzielić gniazdo z samicą, ale opuszcza je na okres odchowu młodych. Ciąża trwa 38 dni. Samica rodzi w marcu, jeśli do kopulacji doszło pod koniec stycznia. Chociaż pogoda w tym okresie czasu jest jeszcze bardzo nie sprzyjająca, w gnieździe jest bardzo ciepło. Zarejestrowana temperatura (naukowcy przeprowadzili określone badania) wewnątrz gniazda dochodzi nawet do 20 stopni Celsjusza, kiedy na zewnątrz było 0 stopni Celsjusza.

Należy wiedzieć, ze na świat przychodzą 3-4 młode, nagie i różowe, ważące 8-12 g. Choć są jeszcze słabo rozwinięte, mają już silne kończyny. Pierwsza okrywa włosowa pojawia się między 10-tym a 13-stym dniem, a około 20-stego dnia ciało małych wiewiórek jest całkowicie pokryte futerkiem. Oczy otwierają dopiero po ukończeniu miesiąca. Piętnaście dni później samica może przestać karmić młode mlekiem, bowiem zaczynają pobierać pierwszy, stały pokarm. Mogą wówczas pojawić się problemy z wyżywieniem, ponieważ w lesie jest jeszcze niewiele owoców. Odsadzenie następuje w wieku ośmiu tygodni czasu. Młode opuszczają wówczas rodzinne gniazdo i wyruszają do lasu na poszukiwanie własnego terytorium. Natomiast drugi okres rujowy występuje u samicy w maju. Poczęty miot przychodzi na świat w lipcu. Młode usamodzielniają się w sierpniu, kiedy zasoby pokarmowe są obfite. Pokolenie to ma większe szanse na przeżycie niż pierwsze. Młode wiewiórki mają czas na nagromadzenie rezerw podskórnego tłuszczu i schowanie pokarmu u stóp dużych drzew. Mimo to, zaledwie jedna czwarta wiewiórek dożywa roku, podczas gdy średnia długość życia gatunku wynosi minimum dziesięć lat.

Dodatkowa uwaga – należy wiedzieć, że pokryta delikatnymi włosami młoda wiewiórka jest jeszcze bardzo niepewna. Będzie potrzebowała wielu cierpliwych prób zanim stanie się zręczna jak rodzice. Pierwsze lekcje skoków szybko zmieniają się w zabawę, biegi i pościgi wszelkiego rodzaju. Podążając w ślad za matką, młode wiewiórki, w wieku niespełna dwóch miesięcy, odkrywają świat lasu i uczą się jednocześnie jak uciekać przed drapieżnikami.